|
บ้านหลังน้อยน้อย ที่ไม่ดูหรูหรา |
|
มีต้นหญ้าเป็นเตียงให้พักกาย |
|
มีเสียงนกร้องมีลำธารแมกไม้ |
|
มีฟ้าไกลคอยเป็นดั่งหลังคา |
|
อยู่ห่างไกลสุดฟ้าหรือใกล้เพียงมอง |
|
เจ้าของบ้านคือเราทุกๆคน |
|
อยู่บ้านเดียวกันอาจมีนับล้านคน |
|
แต่เหตุผลที่รวมกันคือความรัก |
|
ไม่มีที่แห่งไหนซักมุมในโลกนี้ |
|
ที่อบอุ่นมั่นคงและสมบูรณ์เท่ากับบ้านเรา |
|
มีความห่วงใย เข้าใจเป็นดั่งร่มเงา |
|
รวมเราเป็นเรา... อยู่รวมกันไปในบ้านแห่งนี้ |
|
อาจมีบางคราวที่พายุถาโถม |
|
และคลื่นลมพัดบ้านให้ไหวเอน |
|
เพียงเรารวมใจไม่ต่างความคิดเห็น |
|
จะร่มเย็นและอบอุ่นได้นาน |
|
อยู่ห่างไกลสุดฟ้าหรือใกล้เพียงมอง |
|
เจ้าของบ้านคือเราทุกๆคน |
|
อยู่บ้านเดียวกันอาจมีนับล้านคน |
|
แต่เหตุผลที่รวมกันคือความรัก |
|
ไม่มีที่แห่งไหนซักมุมในโลกนี้ |
|
ที่อบอุ่นมั่นคงและสมบูรณ์เท่ากับบ้านเรา |
|
มีความห่วงใย เข้าใจเป็นดั่งร่มเงา |
|
รวมเราเป็นเรา... อยู่รวมกันไปในบ้านแห่งนี้ |
|
ไม่มีที่แห่งไหนซักมุมในโลกนี้ |
|
ที่อบอุ่นมั่นคงและสมบูรณ์เท่ากับบ้านเรา |
|
มีความห่วงใย เข้าใจเป็นดั่งร่มเงา |
|
รวมเราเป็นเรา... อยู่รวมกันไปในบ้านแห่งนี้ |
