Ambasadorowie Lyrics
| Song | Ambasadorowie |
| Artist | Jacek Kaczmarski |
| Album | Kosmopolak |
| Download | Image LRC TXT |
| Jeszcze pod ręką globus - z taką mapą świata, | |
| Na jaką stać strategie, plany i marzenia. | |
| Jeszcze insygnia władzy, sobolowa szata, | |
| Gęsty trefiony włos i ręki gest bez drżenia. | |
| Jeszcze w zasięgu dłoni zegar, jeszcze wcześnie, | |
| Pewności siebie ruch wskazówki nie odbiera. | |
| Wzrok - lustro duszy - widzi wszystko nawet we śnie, | |
| Któremu spokój niesie Cyfra i Litera. | |
| Tyle zrobili już jak na swe młode lata, | |
| Ulega dziejów wosk ich nieomylnym śladom - | |
| To George de Selve - obiecujący dyplomata | |
| I Jean de Dinteville - francuski ambasador. | |
| Dyskretny przepych - tylko echem dostojeństwa, | |
| Turecki dywan, włoska lutnia - znak obycia. | |
| W milczących ustach bezwzględnego smak zwycięstwa, | |
| W postawach - wielkość - osiągnięta już za życia. | |
| Ciężka kotara obu wspiera tym co kryje. | |
| Patrzą przed siebie śmiało, pewni swoich racji, | |
| Wszak dyplomacja włada wszystkim dziś - co żyje, | |
| A oni - kwiat szesnastowiecznej dyplomacji! | |
| Nie wiedzą, co to ból, co dżuma, albo katar. | |
| Zachciankom wielkich - świat uczyni zwsze zadość! | |
| To George de Selve - obiecujący dyplomata | |
| I Jean de Dinteville - francuski ambasador. | |
| Lecz w nastrojonej lutni nagle struna pęka | |
| I żółkną brzegi kart w otwartej wiedzy księdze... | |
| Za krucyfiksem błądzi mimowolnie ręka | |
| Strzałka zegara iść zaczyna coraz prędzej! | |
| Straszliwy kształt przed nimi zjawia się w pół kroku | |
| i niszczy spokoj - czy artysta się wygłupia? | |
| Nie, to nie żart! Na kształt ten trzeba spojrzeć z boku! | |
| Żeby zobaczyć jasno, że to czaszka trupia! | |
| Byli - i nie ma ich, ach - cóż za wielka strata! | |
| Jak nazywali się? Któż dzisiaj tego świadom? | |
| Ach! George de Selve! Obiecujący dyplomata... | |
| Ach! Jean de Dinteville, francuski ambasador... |
| Jeszcze pod r k globus z tak map wiata, | |
| Na jak sta strategie, plany i marzenia. | |
| Jeszcze insygnia w adzy, sobolowa szata, | |
| G sty trefiony w os i r ki gest bez dr enia. | |
| Jeszcze w zasi gu d oni zegar, jeszcze wcze nie, | |
| Pewno ci siebie ruch wskazo wki nie odbiera. | |
| Wzrok lustro duszy widzi wszystko nawet we nie, | |
| Kto remu spoko j niesie Cyfra i Litera. | |
| Tyle zrobili ju jak na swe m ode lata, | |
| Ulega dziejo w wosk ich nieomylnym ladom | |
| To George de Selve obiecuj cy dyplomata | |
| I Jean de Dinteville francuski ambasador. | |
| Dyskretny przepych tylko echem dostoje stwa, | |
| Turecki dywan, w oska lutnia znak obycia. | |
| W milcz cych ustach bezwzgl dnego smak zwyci stwa, | |
| W postawach wielko osi gni ta ju za ycia. | |
| Ci ka kotara obu wspiera tym co kryje. | |
| Patrz przed siebie mia o, pewni swoich racji, | |
| Wszak dyplomacja w ada wszystkim dzi co yje, | |
| A oni kwiat szesnastowiecznej dyplomacji! | |
| Nie wiedz, co to bo l, co d uma, albo katar. | |
| Zachciankom wielkich wiat uczyni zwsze zado! | |
| To George de Selve obiecuj cy dyplomata | |
| I Jean de Dinteville francuski ambasador. | |
| Lecz w nastrojonej lutni nagle struna p ka | |
| I o kn brzegi kart w otwartej wiedzy ksi dze... | |
| Za krucyfiksem b dzi mimowolnie r ka | |
| Strza ka zegara i zaczyna coraz pr dzej! | |
| Straszliwy kszta t przed nimi zjawia si w po kroku | |
| i niszczy spokoj czy artysta si wyg upia? | |
| Nie, to nie art! Na kszta t ten trzeba spojrze z boku! | |
| eby zobaczy jasno, e to czaszka trupia! | |
| Byli i nie ma ich, ach co za wielka strata! | |
| Jak nazywali si? Kto dzisiaj tego wiadom? | |
| Ach! George de Selve! Obiecuj cy dyplomata... | |
| Ach! Jean de Dinteville, francuski ambasador... |
| Jeszcze pod r k globus z tak map wiata, | |
| Na jak sta strategie, plany i marzenia. | |
| Jeszcze insygnia w adzy, sobolowa szata, | |
| G sty trefiony w os i r ki gest bez dr enia. | |
| Jeszcze w zasi gu d oni zegar, jeszcze wcze nie, | |
| Pewno ci siebie ruch wskazó wki nie odbiera. | |
| Wzrok lustro duszy widzi wszystko nawet we nie, | |
| Któ remu spokó j niesie Cyfra i Litera. | |
| Tyle zrobili ju jak na swe m ode lata, | |
| Ulega dziejó w wosk ich nieomylnym ladom | |
| To George de Selve obiecuj cy dyplomata | |
| I Jean de Dinteville francuski ambasador. | |
| Dyskretny przepych tylko echem dostoje stwa, | |
| Turecki dywan, w oska lutnia znak obycia. | |
| W milcz cych ustach bezwzgl dnego smak zwyci stwa, | |
| W postawach wielko osi gni ta ju za ycia. | |
| Ci ka kotara obu wspiera tym co kryje. | |
| Patrz przed siebie mia o, pewni swoich racji, | |
| Wszak dyplomacja w ada wszystkim dzi co yje, | |
| A oni kwiat szesnastowiecznej dyplomacji! | |
| Nie wiedz, co to bó l, co d uma, albo katar. | |
| Zachciankom wielkich wiat uczyni zwsze zado! | |
| To George de Selve obiecuj cy dyplomata | |
| I Jean de Dinteville francuski ambasador. | |
| Lecz w nastrojonej lutni nagle struna p ka | |
| I ó kn brzegi kart w otwartej wiedzy ksi dze... | |
| Za krucyfiksem b dzi mimowolnie r ka | |
| Strza ka zegara i zaczyna coraz pr dzej! | |
| Straszliwy kszta t przed nimi zjawia si w pó kroku | |
| i niszczy spokoj czy artysta si wyg upia? | |
| Nie, to nie art! Na kszta t ten trzeba spojrze z boku! | |
| eby zobaczy jasno, e to czaszka trupia! | |
| Byli i nie ma ich, ach có za wielka strata! | |
| Jak nazywali si? Któ dzisiaj tego wiadom? | |
| Ach! George de Selve! Obiecuj cy dyplomata... | |
| Ach! Jean de Dinteville, francuski ambasador... |
YouTube Results (More on YouTube)