| Song | Ballada O Dziwnym Malarzu |
| Artist | Dzem |
| Album | 30. Urodziny. Koncert Elektryczny Vol. 1 |
| Download | Image LRC TXT |
| 作曲 : Dzem, Galas | |
| Puste kieszenie i torba pełna snów | |
| Oto malarz dziwny, który bywał tu | |
| Wszyscy go znali, wiedzieli o tym, że | |
| Duszę swą zaprzedał światu pędzli stu | |
| Nie wierzył ludziom i sobie chyba też | |
| Zbyt wiele bólu doznał, za dużo wylał łez | |
| Karmiony pogardą i rzuconym groszem | |
| Często tu siedział, obrazy sprzedać chciał | |
| Kto choć jeden kupi dziś? | |
| Nie wiedziałeś skręcasz w lewo, chcesz już iść | |
| A być może, gdy zobaczysz właśnie je | |
| Znajdziesz słabość swą i marzenia blask | |
| Kto wie? | |
| Życie swe zamienił w deliryczny sen | |
| Gubiąc gdzieś po drodze prawdę swą i sens | |
| By w końcu się odważyć i zapukać tam | |
| Gdzie teraz białą farbą maluje wieczny czas | |
| Kto choć jeden kupi dziś | |
| Nie widziałeś, skręcasz w lewo chcesz już iść, | |
| A być może, gdy zobaczysz właśnie je | |
| Znajdziesz słabość swą i marzenia blask | |
| Kto wie? |
| zuo qu : Dzem, Galas | |
| Puste kieszenie i torba pe na sno w | |
| Oto malarz dziwny, kto ry bywa tu | |
| Wszyscy go znali, wiedzieli o tym, e | |
| Dusz sw zaprzeda wiatu p dzli stu | |
| Nie wierzy ludziom i sobie chyba te | |
| Zbyt wiele bo lu dozna, za du o wyla ez | |
| Karmiony pogard i rzuconym groszem | |
| Cz sto tu siedzia, obrazy sprzeda chcia | |
| Kto cho jeden kupi dzi? | |
| Nie wiedzia e skr casz w lewo, chcesz ju i | |
| A by mo e, gdy zobaczysz w a nie je | |
| Znajdziesz s abo sw i marzenia blask | |
| Kto wie? | |
| ycie swe zamieni w deliryczny sen | |
| Gubi c gdzie po drodze prawd sw i sens | |
| By w ko cu si odwa y i zapuka tam | |
| Gdzie teraz bia farb maluje wieczny czas | |
| Kto cho jeden kupi dzi | |
| Nie widzia e, skr casz w lewo chcesz ju i, | |
| A by mo e, gdy zobaczysz w a nie je | |
| Znajdziesz s abo sw i marzenia blask | |
| Kto wie? |
| zuò qǔ : Dzem, Galas | |
| Puste kieszenie i torba pe na snó w | |
| Oto malarz dziwny, któ ry bywa tu | |
| Wszyscy go znali, wiedzieli o tym, e | |
| Dusz sw zaprzeda wiatu p dzli stu | |
| Nie wierzy ludziom i sobie chyba te | |
| Zbyt wiele bó lu dozna, za du o wyla ez | |
| Karmiony pogard i rzuconym groszem | |
| Cz sto tu siedzia, obrazy sprzeda chcia | |
| Kto cho jeden kupi dzi? | |
| Nie wiedzia e skr casz w lewo, chcesz ju i | |
| A by mo e, gdy zobaczysz w a nie je | |
| Znajdziesz s abo sw i marzenia blask | |
| Kto wie? | |
| ycie swe zamieni w deliryczny sen | |
| Gubi c gdzie po drodze prawd sw i sens | |
| By w ko cu si odwa y i zapuka tam | |
| Gdzie teraz bia farb maluje wieczny czas | |
| Kto cho jeden kupi dzi | |
| Nie widzia e, skr casz w lewo chcesz ju i, | |
| A by mo e, gdy zobaczysz w a nie je | |
| Znajdziesz s abo sw i marzenia blask | |
| Kto wie? |