| Vrienden 't is tijd om uw pakske te maken. | |
| Roept al uw pottekes en pannekes bijeen. | |
| Tracht als ge kunt nog wat vreugde te smaken, | |
| vreugd en verdriet springen 't langst op de been. | |
| Want de aarde die is al aan 't verdoven. | |
| 't Schijnt dat de zon en de maan ons verlaat. | |
| Niemand verplicht ik toch mij te geloven, | |
| maar 't is de roep dat de wereld vergaat. | |
| Sommigen zeggen : 't is triestig om te horen, | |
| dat heel het mensdom zal worden verbrand. | |
| Anderen zeggen : men zal ons versmoren. | |
| 't Een en het ander en is niet plezant. | |
| 't Was verduiveld wat ver toch gedreven, | |
| ons te behandelen als vis en gebraad. | |
| 't Is om te schrikken, te schudden en te beven | |
| als ge 'r aan denkt dat de wereld vergaat. | |
| Waarom nog goed ons te wassen en te scheren? | |
| Waarom nog goed een nieuw hemd aan te doen? | |
| Laat ons maar drinken en laat ons maar smeren. | |
| Laat ons maar gans ons fortuintje opdoen. | |
| Toe Jan, gij moet nog kiekens halen, | |
| kiekens die lopen toch genoeg op straat. | |
| 't Is onnodig ervoor te betalen, | |
| aangezien dat toch de wereld vergaat. | |
| Is er hier iemand die kleren wil kopen? | |
| 'k Laat heel mijn boel aan de prijs van factuur. | |
| Ik ben van zin in mijn hemd rond te lopen. | |
| 't Is nog te goed voor de warmte van 't vuur. | |
| Ik ga mijn gereedschap verkopen omdat | |
| er het werken tot niets meer en baat. | |
| 'k Neem er geen stukskes nie meer van mien handen, | |
| aangezien dat toch de wereld vergaat. | |
| Eindelijk 't moest er toch eens van komen. | |
| 't Werd ons voorspeld door de ster met de steert. | |
| Ik heb gelukkig mijn voorzorg genomen, | |
| mijn laatste cent is goddank reeds verteerd. | |
| Ben ik gedwongen nu schulden te maken, | |
| zet men mij morgen of heden op straat, | |
| 'k lach ermee want 't kan mij toch niet raken, | |
| aangezien dat toch de wereld vergaat... | |
| Ja de wereld vergaat |