| 作曲 : Brosens, Traditional | |
| Vaarwel, mijn Griet en ik ga naar zee | |
| De wind is reeds noordoost | |
| Het schip ligt zeilklaar op de ree | |
| Dus Grietje wees getroost | |
| Straks kom ik weer naar 't vaderland | |
| En dan wordt gij mijn vrouw | |
| Ik heb mijn hart aan U verpand | |
| Ik reken op uw trouw | |
| Dus Grietje denk dan ook aan mij | |
| Beschouw u reeds als bruid | |
| Ga nooit met knapen wie 't ook zijn | |
| Ga nooit met and'ren uit | |
| O Grietje droog uw tranen af | |
| Men liefste schrei niet meer | |
| Gij zijt en blijft mijn hartelief | |
| En spoedig keer ik weer | |
| Wees niet jaloers mijn lieve Griet | |
| Al zeg ik U vaarwel | |
| Die bruine meisjes kus ik niet | |
| Die zijn zo zwart van vel | |
| Maar de stuurman kwam aan het Oosterstrand | |
| Daar was zijn hart gerust | |
| En menig meisje bruingebrand | |
| Werd ook door hem gekust | |
| Maar wat deed Grietje bllef zij 'm trouw | |
| Neen toen zij vernam | |
| Werd zij dien dag reeds bootsmansvrouw | |
| Toen hij weer binnenkwam |
| zuo qu : Brosens, Traditional | |
| Vaarwel, mijn Griet en ik ga naar zee | |
| De wind is reeds noordoost | |
| Het schip ligt zeilklaar op de ree | |
| Dus Grietje wees getroost | |
| Straks kom ik weer naar ' t vaderland | |
| En dan wordt gij mijn vrouw | |
| Ik heb mijn hart aan U verpand | |
| Ik reken op uw trouw | |
| Dus Grietje denk dan ook aan mij | |
| Beschouw u reeds als bruid | |
| Ga nooit met knapen wie ' t ook zijn | |
| Ga nooit met and' ren uit | |
| O Grietje droog uw tranen af | |
| Men liefste schrei niet meer | |
| Gij zijt en blijft mijn hartelief | |
| En spoedig keer ik weer | |
| Wees niet jaloers mijn lieve Griet | |
| Al zeg ik U vaarwel | |
| Die bruine meisjes kus ik niet | |
| Die zijn zo zwart van vel | |
| Maar de stuurman kwam aan het Oosterstrand | |
| Daar was zijn hart gerust | |
| En menig meisje bruingebrand | |
| Werd ook door hem gekust | |
| Maar wat deed Grietje bllef zij ' m trouw | |
| Neen toen zij vernam | |
| Werd zij dien dag reeds bootsmansvrouw | |
| Toen hij weer binnenkwam |
| zuò qǔ : Brosens, Traditional | |
| Vaarwel, mijn Griet en ik ga naar zee | |
| De wind is reeds noordoost | |
| Het schip ligt zeilklaar op de ree | |
| Dus Grietje wees getroost | |
| Straks kom ik weer naar ' t vaderland | |
| En dan wordt gij mijn vrouw | |
| Ik heb mijn hart aan U verpand | |
| Ik reken op uw trouw | |
| Dus Grietje denk dan ook aan mij | |
| Beschouw u reeds als bruid | |
| Ga nooit met knapen wie ' t ook zijn | |
| Ga nooit met and' ren uit | |
| O Grietje droog uw tranen af | |
| Men liefste schrei niet meer | |
| Gij zijt en blijft mijn hartelief | |
| En spoedig keer ik weer | |
| Wees niet jaloers mijn lieve Griet | |
| Al zeg ik U vaarwel | |
| Die bruine meisjes kus ik niet | |
| Die zijn zo zwart van vel | |
| Maar de stuurman kwam aan het Oosterstrand | |
| Daar was zijn hart gerust | |
| En menig meisje bruingebrand | |
| Werd ook door hem gekust | |
| Maar wat deed Grietje bllef zij ' m trouw | |
| Neen toen zij vernam | |
| Werd zij dien dag reeds bootsmansvrouw | |
| Toen hij weer binnenkwam |