| Langs de stippelijn toch de weg weer kwijt | |
| Veels te laat en toch stipt op tijd | |
| een spit het feit tot het hipper lijkt | |
| ik tik het woord en ik denk de clip erbij | |
| En dan klikken zij, zijn er als de kippen bij | |
| Rooie stippen op je rug zo mikken zij | |
| messen scherp vieze spuiten: prikken zij | |
| Waar kan je nog van schrikken in de maatschappij | |
| Een lache trip werd een zwarte stip | |
| zo in het zwarte gat wie valt er hard als ik | |
| Zie het paradijs verkleinen ik tuimel | |
| Een donker bos ik strooi m’n broodkruimels | |
| Als Hans en Grietje maar Frans z’n liedje | |
| dwingt me steeds om een kant te kiezen | |
| Ik swing mee en dan balans verlies | |
| Drink met de Scene tot de banden vriezen | |
| Ik zie een stip | |
| een zwarte stip | |
| in helwit licht, een zwarte stip | |
| die me nadert uit de ruimte | |
| Ben jij dat | |
| die zwarte stip in helwit licht | |
| die me nadert uit de ruimte | |
| Ben ik het zelf | |
| in helwit licht | |
| die me nadert uit de ruimte? | |
| En alles wat zo licht was | |
| lijkt nu opeens zo zwaar |
| Langs de stippelijn toch de weg weer kwijt | |
| Veels te laat en toch stipt op tijd | |
| een spit het feit tot het hipper lijkt | |
| ik tik het woord en ik denk de clip erbij | |
| En dan klikken zij, zijn er als de kippen bij | |
| Rooie stippen op je rug zo mikken zij | |
| messen scherp vieze spuiten: prikken zij | |
| Waar kan je nog van schrikken in de maatschappij | |
| Een lache trip werd een zwarte stip | |
| zo in het zwarte gat wie valt er hard als ik | |
| Zie het paradijs verkleinen ik tuimel | |
| Een donker bos ik strooi m' n broodkruimels | |
| Als Hans en Grietje maar Frans z' n liedje | |
| dwingt me steeds om een kant te kiezen | |
| Ik swing mee en dan balans verlies | |
| Drink met de Scene tot de banden vriezen | |
| Ik zie een stip | |
| een zwarte stip | |
| in helwit licht, een zwarte stip | |
| die me nadert uit de ruimte | |
| Ben jij dat | |
| die zwarte stip in helwit licht | |
| die me nadert uit de ruimte | |
| Ben ik het zelf | |
| in helwit licht | |
| die me nadert uit de ruimte? | |
| En alles wat zo licht was | |
| lijkt nu opeens zo zwaar |
| Langs de stippelijn toch de weg weer kwijt | |
| Veels te laat en toch stipt op tijd | |
| een spit het feit tot het hipper lijkt | |
| ik tik het woord en ik denk de clip erbij | |
| En dan klikken zij, zijn er als de kippen bij | |
| Rooie stippen op je rug zo mikken zij | |
| messen scherp vieze spuiten: prikken zij | |
| Waar kan je nog van schrikken in de maatschappij | |
| Een lache trip werd een zwarte stip | |
| zo in het zwarte gat wie valt er hard als ik | |
| Zie het paradijs verkleinen ik tuimel | |
| Een donker bos ik strooi m' n broodkruimels | |
| Als Hans en Grietje maar Frans z' n liedje | |
| dwingt me steeds om een kant te kiezen | |
| Ik swing mee en dan balans verlies | |
| Drink met de Scene tot de banden vriezen | |
| Ik zie een stip | |
| een zwarte stip | |
| in helwit licht, een zwarte stip | |
| die me nadert uit de ruimte | |
| Ben jij dat | |
| die zwarte stip in helwit licht | |
| die me nadert uit de ruimte | |
| Ben ik het zelf | |
| in helwit licht | |
| die me nadert uit de ruimte? | |
| En alles wat zo licht was | |
| lijkt nu opeens zo zwaar |