| Song | Heltekinn |
| Artist | Fortid |
| Album | Völuspá Part III: Fall of the Ages |
| Download | Image LRC TXT |
| Vindarnir syngja sinn svartasta söng | |
| Leyfa mér ekki að dreyma | |
| Nóttin, hún virðist svo endalaust löng | |
| Andar í kring um mig sveima | |
| Drekka nú með mér guðaveigar | |
| Draugar heljar og dæmdir menn | |
| Syngur með vindunum, mjöðinn teigar | |
| Ískaldur fjandinn mig finna mun senn | |
| Prestarnir kalla, "Við fyrir þér biðjum!" | |
| En sjálfið er löngu laust úr þeim viðjum | |
| Undir tungli, um myrka dali | |
| Tignar strendur og fjallasali | |
| Það ferðast í rökkri, fyrir trú þeirra falið | |
| Þótt eftir standi holdið kalið | |
| Fáu er svarað þótt mikið sé spurt | |
| Og þræðir lífsins hratt upp rakna | |
| Að lokum mun dauðinn mig leiða í burt | |
| Og mun ég þá annað hvort sofna eða vakna |
| Vindarnir syngja sinn svartasta s ng | |
| Leyfa me r ekki a dreyma | |
| No ttin, hu n vir ist svo endalaust l ng | |
| Andar i kring um mig sveima | |
| Drekka nu me me r gu aveigar | |
| Draugar heljar og d mdir menn | |
| Syngur me vindunum, mj inn teigar | |
| Í skaldur fjandinn mig finna mun senn | |
| Prestarnir kalla, " Vi fyrir e r bi jum!" | |
| En sja lfi er l ngu laust u r eim vi jum | |
| Undir tungli, um myrka dali | |
| Tignar strendur og fjallasali | |
| a fer ast i r kkri, fyrir tru eirra fali | |
| o tt eftir standi holdi kali | |
| Fa u er svara o tt miki se spurt | |
| Og r ir li fsins hratt upp rakna | |
| A lokum mun dau inn mig lei a i burt | |
| Og mun e g a anna hvort sofna e a vakna |
| Vindarnir syngja sinn svartasta s ng | |
| Leyfa mé r ekki a dreyma | |
| Nó ttin, hú n vir ist svo endalaust l ng | |
| Andar í kring um mig sveima | |
| Drekka nú me mé r gu aveigar | |
| Draugar heljar og d mdir menn | |
| Syngur me vindunum, mj inn teigar | |
| Í skaldur fjandinn mig finna mun senn | |
| Prestarnir kalla, " Vi fyrir é r bi jum!" | |
| En sjá lfi er l ngu laust ú r eim vi jum | |
| Undir tungli, um myrka dali | |
| Tignar strendur og fjallasali | |
| a fer ast í r kkri, fyrir trú eirra fali | |
| ó tt eftir standi holdi kali | |
| Fá u er svara ó tt miki sé spurt | |
| Og r ir lí fsins hratt upp rakna | |
| A lokum mun dau inn mig lei a í burt | |
| Og mun é g á anna hvort sofna e a vakna |