|
Τώρα που στεγνώσανε τα δάκρυα στα μάτια μου |
|
Τώρα που έμαθα μονάχη να περνώ τα βράδια μου |
|
Τώρα που αγγίξανε άλλο κορμί τα χείλη σου |
|
Πως θ' αγγίξουν το δικό μου |
|
Ντροπή... |
|
Να πας στου Θεού την ευχή |
|
Δε θα κάνεις κομμάτια εσύ την ψυχή μου |
|
Δε θα νιώσεις στα χείλη σου εσύ το φιλί |
|
Δε θα είσαι η όμορφη σκέψη στο νου μου |
|
Θα 'σαι πάντα βατράχι του παραμυθιού. |
|
Θα 'σαι πάντα βατράχι του παραμυθιού. |
|
Τώρα που έντυσες το σώμα σου με ρούχα δανεικά |
|
τι τα θέλεις τα δικά μου αφού δε σου 'ταν αρκετά |
|
Τώρα που γεύτηκαν άλλο φιλί τα χείλη σου |
|
Πως να πιουν απ' τα δικά μου |
|
Ντροπή... |
|
Να πας στου Θεού την ευχή. |
|
Δε θα κάνεις κομμάτια εσύ την ψυχή μου |
|
Δε θα νιώσεις στα χείλη σου εσύ το φιλί |
|
Δε θα είσαι η όμορφη σκέψη στο νου μου |
|
Θα 'σαι πάντα βατράχι του παραμυθιού. |
|
Θα 'σαι πάντα βατράχι του παραμυθιού. |
|
Σκέψου το λίγο είναι αμαρτία η ανασφάλεια και η φοβία |
|
με οδηγήσαν σε λάθος κρεβάτι |
|
Είσαι στ' αλήθεια η μόνη μου αγάπη |
|
Άσε τις μούφες, τις δικαιολογίες δεν έχει νόημα βάζω τελείες |
|
Σε κάθε λέξη σου με τι ντροπή. |
|
Σιωπή. |
|
Να πας στου Θεού την ευχή... |
|
Θα 'σαι πάντα βατράχι του παραμυθιού. |
