|
เธอมาวนเวียนในใจ และฉันก็แกะไม่ออก |
|
ทุกครั้งที่ลืมตาหลับตา ก็เจอหน้าเธอ |
|
มันน่าโมโหตัวเอง มันจะอะไรหนักหนา |
|
คนเราแค่มองตา แค่มองตา อะไรมากมาย |
|
มันคิดถึงเธอ คิดถึงเธอ ใจมันพาลจะขาดให้ได้ |
|
คิดถึงที่สุด และมันยังหยุดไม่ได้ ก็เลยต้องมา ก็เป็นบ้าตาย |
|
แต่ว่าในคืนนี้ เธอหลบไปอยู่ไหน |
|
ออกมาให้ฉันเห็นหน้าหน่อยได้ไหม |
|
ตอนเธอซ่อนตัว หัวใจซ่อนได้หรือ |
|
ก็จะตามให้เจอทั้งตัวทั้งใจ |
|
แต่ว่าในคืนนี้ เธอหลบไปอยู่ไหน |
|
พูดเลยว่าฉันต้องเจอเธอให้ได้ |
|
จะได้ตาจ้องตา ทบทวนคืนนั้น |
|
จะได้ใจจ้องกัน สานต่อเรื่องใจ |
|
ไม่งั้นก็เหลือแค่ฝัน ให้ฉันได้สิทธิ์พบเธอ |
|
ไม่งั้นก็ให้อาการละเมอ ช่วยเปิดเผยใจ |
|
แต่การบอกเธอข้างเดียว ไม่ทำให้เธอได้เจอกับฉัน |
|
คนเราต้องเจอกัน พูดจากัน จะได้รู้ใจ |
|
มันคิดถึงเธอ มันรักเธอ ใจมันพาลจะขาดให้ได้ |
|
คิดถึงที่สุด และมันยังหยุดไม่ได้ ก็เลยต้องมา ก็เป็นบ้าตาย |
|
แต่ว่าในคืนนี้ เธอหลบไปอยู่ไหน |
|
ออกมาให้ฉันเห็นหน้าหน่อยได้ไหม |
|
ตอนเธอซ่อนตัว หัวใจซ่อนได้หรือ |
|
ก็จะตามให้เจอทั้งตัวทั้งใจ |
|
แต่ว่าในคืนนี้ เธอหลบไปอยู่ไหน |
|
พูดเลยว่าฉันต้องเจอเธอให้ได้ |
|
จะได้ตาจ้องตา ทบทวนคืนนั้น |
|
จะได้ใจจ้องกัน สานต่อเรื่องใจ |
|
แต่ว่าในคืนนี้ เธอหลบไปอยู่ไหน |
|
ออกมาให้ฉันเห็นหน้าหน่อยได้ไหม |
|
ตอนเธอซ่อนตัว หัวใจซ่อนได้หรือ |
|
ก็จะตามให้เจอทั้งตัวทั้งใจ |
|
แต่ว่าในคืนนี้ เธอหลบไปอยู่ไหน |
|
พูดเลยว่าฉันต้องเจอเธอให้ได้ |
|
จะได้ตาจ้องตา ทบทวนคืนนั้น |
|
จะได้ใจจ้องกัน สานต่อเรื่องใจ |
