Kadehin dibini vurunca dostlar masaya
Gönlümün sokaklarında kandiller yanar

Muhabbet demini salınca hafiften havaya
Gözlerim gözlerini felaketimi arar
Şimdi Galata'da bir meyhanede
Aklım o zat-ı şahanede
Dostlar gönlümü eyler boşa

Artık kalmadı bir bahane de
Şans ne gezer divanede
Onca içtik meyler boşa

Sonsuz bir akşamüstü şimdi
Hasret gitmez çakıldı kaldı semaya
Canımın canı gönlümü kahret
Gitme müptela etme cefaya