ฉันยังยึดมั่น ชีวิตฉันเหมือนช่อมาลัย
ถนอมกายใจ ไม่ว่าใครตีตราว่าร้าย
ให้เราเป็นดัง มาลัยสามชาย
ร้อยเรียงวุ่นวาย ผูกไว้ด้วยเสน่หา
รักบริสุทธิ์ กลับถูกหยามให้ความต้อยต่ำ
รักมี แต่ช้ำ ไม่อาจหวังให้ใครเมตตา
หนทางยังไกล ใจภาวนา
ฉันต้องฟันฝ่า ไม่ว่าใครเขามาย่ำยี
ไม่ยอมมัวหมอง แม้ฟ้ามัวหม่น
ฉันยังมั่นคง ซื่อตรงทนงศักดิ์ศรี
ไม่ยอมแพ้พ่าย ดำรงไว้ให้พ้นราคี
ขอยึดมั่นความ ดี พาชีวีก้าวผ่านพ้นไป
แม้ใจจะเหนื่อย กับลมฝนที่ยังกระหน่ำ
แม้ แสงตะวัน ยังไม่ทอลงมาเสียที
หวังเพียงสักวัน สิ้นกรรมที่มี
มาลัยช่อ นี้ จะได้บริสุทธิ์งดงาม
ไม่ยอมมัวหมอง แม้ฟ้ามัวหม่น
ฉันยังมั่น คง ซื่อตรงทนงศักดิ์ศรี
ไม่ยอมแพ้พ่าย ดำรงไว้ให้พ้นราคี
ขอยึดมั่น ความดี พาชีวีก้าวผ่านพ้นไป
แม้ใจจะเหนื่อย กับลมฝนที่ยังกระหน่ำ
แม้ แสงตะวัน ยังไม่ทอลงมาเสียที
หวังเพียงสักวัน สิ้นกรรมที่มี
มาลัยช่อ นี้ จะได้บริสุทธิ์งดงาม
หวังเพียงสักวัน สิ้นกรรมที่มี
มาลัยช่อนี้ จะได้บริสุทธิ์งดงาม