| Song | Przeczucie (Cztery Pory Niepokoju) |
| Artist | Jacek Kaczmarski |
| Album | Kosmopolak |
| Download | Image LRC TXT |
| "Wiosną lody ruszyły, Panowie Przysięgli." | |
| Zakwitają pustynie, śnieg się w słońcu zwęglił, | |
| Bóg umiera na Krzyżu, ale zmartwychwstaje, | |
| Kurczak z pluszu wysiedział Wielkanocne Jaje, | |
| Baran z cukru nie martwi się losu koleją, | |
| Świtem ptaki w niebieskim zapachu szaleją. | |
| Tyle razy to wszystko już się wydarzyło, | |
| Więc dlaczego przed strachem chowamy się w miłość? | |
| - Bo za oknem wiosenny wiatr drzewami szarpie, | |
| Budzą się do pracy upiory i harpie; | |
| Nie ufaj w wieczory, wstań, zaciągnij story - | |
| Upiory i harpie, harpie i upiory... | |
| Latem cierpkie owoce pęcznieją słodyczą, | |
| W tańcu pracy pszczoły na urodzaj liczą, | |
| Słońce szczodrze wytrząsa swoją gęstą grzywę | |
| Na ludzi ospałych, na miasta leniwe. | |
| Matka Boska się pławi w złocie i zieleniach, | |
| Pustoszeją w święto narodowe więzienia - | |
| Tak co roku nas lato spokojem kołysze, | |
| Więc dlaczego przed strachem chowamy się w ciszę? | |
| - Bo za oknem grzmot się ściga z błyskawicą, | |
| W letnią burzę tańczą Wodnik z Topielicą - | |
| Zakochani w zbrodni, ofiar wiecznie głodni - | |
| Wodnik i Topielica, Topielica i Wodnik. | |
| Jesień kładzie słoneczne wspomnienia w słoiki, | |
| Pachną zioła, pęcznieją worki i koszyki, | |
| Przyjaciele wracają z podróży dalekich, | |
| Obmywają stopy w nurcie własnej rzeki. | |
| Pod wieńcem i zniczem usypiają zmarli | |
| Zapomniawszy już o tym, co życiu wydarli, | |
| Poeci o jesieni powielają sztampy, | |
| Więc dlaczego przed strachem - zapalamy lampy? | |
| - Bo za szybą jesienna ulewa zajadła, | |
| Podchodzą do okien strzygi i widziadła. | |
| Odwróć się od szyby, rozmawiaj na migi - | |
| Strzygi i widziadła, widziadła i strzygi... | |
| Zima dzieli istnienia na czarne i białe, | |
| Zimą ciało ogrzejesz tylko innym ciałem, | |
| Paleniska buzują, ciemnieją kominy, | |
| Gęsim puchem piernaty wabią i pierzyny. | |
| Trzej Królowie przybędą Panu bić pokłony, | |
| Złożą dary bogate na wiechciu ze słomy, | |
| Już lat dwa tysiące powraca to święto, | |
| Więc skąd nad stołami milczące memento? | |
| - Bo za oknem śnieżyca, chichoty i wycie, | |
| Przed którymi na próżno chowamy się w życie. | |
| Ten niepokój dopadnie nas zawsze i wszędzie - | |
| Pamiętamy, co było | |
| Więc wiemy - co będzie. |
| " Wiosn lody ruszy y, Panowie Przysi gli." | |
| Zakwitaj pustynie, nieg si w s o cu zw gli, | |
| Bo g umiera na Krzy u, ale zmartwychwstaje, | |
| Kurczak z pluszu wysiedzia Wielkanocne Jaje, | |
| Baran z cukru nie martwi si losu kolej, | |
| witem ptaki w niebieskim zapachu szalej. | |
| Tyle razy to wszystko ju si wydarzy o, | |
| Wi c dlaczego przed strachem chowamy si w mi o? | |
| Bo za oknem wiosenny wiatr drzewami szarpie, | |
| Budz si do pracy upiory i harpie | |
| Nie ufaj w wieczory, wsta, zaci gnij story | |
| Upiory i harpie, harpie i upiory... | |
| Latem cierpkie owoce p czniej s odycz, | |
| W ta cu pracy pszczo y na urodzaj licz, | |
| S o ce szczodrze wytrz sa swoj g st grzyw | |
| Na ludzi ospa ych, na miasta leniwe. | |
| Matka Boska si p awi w z ocie i zieleniach, | |
| Pustoszej w wi to narodowe wi zienia | |
| Tak co roku nas lato spokojem ko ysze, | |
| Wi c dlaczego przed strachem chowamy si w cisz? | |
| Bo za oknem grzmot si ciga z b yskawic, | |
| W letni burz ta cz Wodnik z Topielic | |
| Zakochani w zbrodni, ofiar wiecznie g odni | |
| Wodnik i Topielica, Topielica i Wodnik. | |
| Jesie k adzie s oneczne wspomnienia w s oiki, | |
| Pachn zio a, p czniej worki i koszyki, | |
| Przyjaciele wracaj z podro y dalekich, | |
| Obmywaj stopy w nurcie w asnej rzeki. | |
| Pod wie cem i zniczem usypiaj zmarli | |
| Zapomniawszy ju o tym, co yciu wydarli, | |
| Poeci o jesieni powielaj sztampy, | |
| Wi c dlaczego przed strachem zapalamy lampy? | |
| Bo za szyb jesienna ulewa zajad a, | |
| Podchodz do okien strzygi i widziad a. | |
| Odwro si od szyby, rozmawiaj na migi | |
| Strzygi i widziad a, widziad a i strzygi... | |
| Zima dzieli istnienia na czarne i bia e, | |
| Zim cia o ogrzejesz tylko innym cia em, | |
| Paleniska buzuj, ciemniej kominy, | |
| G sim puchem piernaty wabi i pierzyny. | |
| Trzej Kro lowie przyb d Panu bi pok ony, | |
| Z o dary bogate na wiechciu ze s omy, | |
| Ju lat dwa tysi ce powraca to wi to, | |
| Wi c sk d nad sto ami milcz ce memento? | |
| Bo za oknem nie yca, chichoty i wycie, | |
| Przed kto rymi na pro no chowamy si w ycie. | |
| Ten niepoko j dopadnie nas zawsze i wsz dzie | |
| Pami tamy, co by o | |
| Wi c wiemy co b dzie. |
| " Wiosn lody ruszy y, Panowie Przysi gli." | |
| Zakwitaj pustynie, nieg si w s o cu zw gli, | |
| Bó g umiera na Krzy u, ale zmartwychwstaje, | |
| Kurczak z pluszu wysiedzia Wielkanocne Jaje, | |
| Baran z cukru nie martwi si losu kolej, | |
| witem ptaki w niebieskim zapachu szalej. | |
| Tyle razy to wszystko ju si wydarzy o, | |
| Wi c dlaczego przed strachem chowamy si w mi o? | |
| Bo za oknem wiosenny wiatr drzewami szarpie, | |
| Budz si do pracy upiory i harpie | |
| Nie ufaj w wieczory, wsta, zaci gnij story | |
| Upiory i harpie, harpie i upiory... | |
| Latem cierpkie owoce p czniej s odycz, | |
| W ta cu pracy pszczo y na urodzaj licz, | |
| S o ce szczodrze wytrz sa swoj g st grzyw | |
| Na ludzi ospa ych, na miasta leniwe. | |
| Matka Boska si p awi w z ocie i zieleniach, | |
| Pustoszej w wi to narodowe wi zienia | |
| Tak co roku nas lato spokojem ko ysze, | |
| Wi c dlaczego przed strachem chowamy si w cisz? | |
| Bo za oknem grzmot si ciga z b yskawic, | |
| W letni burz ta cz Wodnik z Topielic | |
| Zakochani w zbrodni, ofiar wiecznie g odni | |
| Wodnik i Topielica, Topielica i Wodnik. | |
| Jesie k adzie s oneczne wspomnienia w s oiki, | |
| Pachn zio a, p czniej worki i koszyki, | |
| Przyjaciele wracaj z podró y dalekich, | |
| Obmywaj stopy w nurcie w asnej rzeki. | |
| Pod wie cem i zniczem usypiaj zmarli | |
| Zapomniawszy ju o tym, co yciu wydarli, | |
| Poeci o jesieni powielaj sztampy, | |
| Wi c dlaczego przed strachem zapalamy lampy? | |
| Bo za szyb jesienna ulewa zajad a, | |
| Podchodz do okien strzygi i widziad a. | |
| Odwró si od szyby, rozmawiaj na migi | |
| Strzygi i widziad a, widziad a i strzygi... | |
| Zima dzieli istnienia na czarne i bia e, | |
| Zim cia o ogrzejesz tylko innym cia em, | |
| Paleniska buzuj, ciemniej kominy, | |
| G sim puchem piernaty wabi i pierzyny. | |
| Trzej Kró lowie przyb d Panu bi pok ony, | |
| Z o dary bogate na wiechciu ze s omy, | |
| Ju lat dwa tysi ce powraca to wi to, | |
| Wi c sk d nad sto ami milcz ce memento? | |
| Bo za oknem nie yca, chichoty i wycie, | |
| Przed któ rymi na pró no chowamy si w ycie. | |
| Ten niepokó j dopadnie nas zawsze i wsz dzie | |
| Pami tamy, co by o | |
| Wi c wiemy co b dzie. |