作曲 : Tordo
Por mais que eu queira ou não queira
Salta-me a voz para a cantiga
Por mais que eu faça ou não faça
Quem manda é ela, por mais que eu diga
Por mais que eu sofra ou não sofra
Ela é quem diz por onde vou
Por mais que eu peça ou não peça
Não tenho mão na voz que sou.
Mesmo que eu diga que não quero
Ser escrava dela e deste fado
Mesmo que fuja em desespero
Ela aparece em qualquer lado
Mesmo que vista algum disfarce
Ela descobre-me a seguir
Mesmo que eu chore ou não chore
A voz que eu sou desata a rir.
Por mais que eu quisesse ter
Só um minuto de descanso
Por muito que eu lhe prometesse
Voltar a ela e ao seu canto
Por muito que eu fizesses juras
A esta voz que não me deixa
Perguntou sempre tresloucada:
Eu já te dei razão de queixa?
Por muito que eu apague a chama
Ela renasce ainda maior
Por muito que eu me afaste dela
Fica mais perto e até melhor
Por mais que eu queira entender
A voz que tenho é tão teimosa
Por mais que eu lhe tire a letra
Faz por esquecer e canta em prosa.
Czy tego chcę, czy może nie chcę
Mój głos się staje nagle pieśnią.
I czy to robię, czy nie robię
Mój głos panuje wciąż nade mną.
Czy może cierpię, czy nie cierpię
On dyktuje bez wątpienia.
Czy proszę o to, czy nie proszę
Nie mam tu nic do powiedzenia.
Nawet, gdy mówię, czego nie chcę
To niewolnicą Fado jestem.
I choć w rozpaczy mu ucieknę
On znajdzie mnie gdziekolwiek będę.
I jeśli nawet się przebiorę
To i tak mnie zaraz znajdzie.
A czy ja płaczę, czy nie płaczę
Ten głos mnie zmusza, że się śmieję.
I nawet, jeśli błagam
O minutkę odpoczynku.
I nawet, jeśli mu przysięgam
Że wnet powrócę już do śpiewu.
I jakiekolwiek by nie były,
Wszystkie moje obiecanki
Ten głos, mnie nigdy nie opuszcza
Pyta mnie jak oszalały:
I nawet, jeśli gaszę płomień
To powraca jeszcze większy.
Im bardziej odeń się oddalam
To wnet powraca jeszcze bliższy.
A ja im więcej chcę zrozumieć
Tym mój głos mi się opiera.
A gdy mu wersy pozabieram
To zapomina – prozą śpiewa.