Sofeu unga ástin mín. 

úti regnie gr?tur.

Mamma geymir gullin tín,

gamla leggi og v?luskrín.

Vie skulum ekki vaka um dimmar n?tur.


Tae er margt sem myrkrie veit,

minn er hugur tungur.

Oft ég svarta sandinn leit

svíea gr?nan engireit.

í j?klinum hljóea daueadjúpar sprungur.


Sofeu lengi, sofeu rótt,

seint mun best ae vakna.

M?ean kenna mun tér fljótt,

meean hallar degi skjótt,

ae mennirnir elska, missa, gráta og sakna.